Bardzo plenna odmiana o smacznych, średniej wielkości owocach. Krzew rośnie silnie, do 2 metrów, ma wzniesiony i luźny pokrój. Owoce dojrzewają w połowie sierpnia. Używane jako deserowe lub do przetwórstwa.
Tworzy zagęszczające się krzewy o wysokości 1,3-1,6 m, pokrój wzniesiony.
Owoce są duże, aromatyczne i bardzo smaczne, zebrane w luźne grona (przypominają owoce odmiany ‘Spartan‘). Dojrzałe owoce długo pozostają na krzewach nie opadając, zbiór ręczny.
Jagody dobrze znoszą transport, zaczynają dojrzewać w sierpniu, okres dojrzewania trwa ok. 3 tygodnie. W USA zanotowano plony w wysokości 6 kg owoców z krzewu.
Odmiana bardzo godna rozpowszechnienia z powodu późnej pory dojrzewania, odporności i dobrej jakości owoców.
Odmiana wyselekcjonowana w 1900 roku w stanie Wisconsin, USA.
Odmiana o pokroju płożącym, rosnąca powoli, wytwarzająca długie pędy rozłogowe, długości nawet do 180 cm.
Kwitnie późną wiosną. Kwiaty jasnoróżowe.
Mięsiste, ciemnoczerwone jagody o lekko wydłużonym kształcie. Zawierają dużą ilość witaminy C i przeciwutleniaczy.
Owoce dojrzewają pod koniec września, okres zbiorów trwa około miesiąca.
Wymaga kwaśnej gleby. Preferuje podłoża próchniczne i przepuszczalne. Stanowisko słoneczne.
Odmiana ta jest ceniona ze względów spożywczych (nadaje się na przetwory), jak i dla dekoracyjnych (tworzy gęsty kobierzec). Owoce stosowane są także w ziołolecznictwie.
Odmiana wyselekcjonowana w 1900 roku w stanie Wisconsin, USA.
Odmiana o pokroju płożącym, rosnąca powoli, wytwarzająca długie pędy rozłogowe, długości nawet do 180 cm.
Kwitnie późną wiosną. Kwiaty jasnoróżowe.
Mięsiste, ciemnoczerwone jagody o lekko wydłużonym kształcie. Zawierają dużą ilość witaminy C i przeciwutleniaczy.
Owoce dojrzewają pod koniec września, okres zbiorów trwa około miesiąca.
Wymaga kwaśnej gleby. Preferuje podłoża próchniczne i przepuszczalne. Stanowisko słoneczne.
Odmiana ta jest ceniona ze względów spożywczych (nadaje się na przetwory), jak i dla dekoracyjnych (tworzy gęsty kobierzec). Owoce stosowane są także w ziołolecznictwie.
Wieloletnia, zimozielona krzewina, dorasta do 0,1-0,2 m wysokości, pokrój płożący. Odmiana ta bardzo szybko rośnie, tworząc silne, bardzo licznie owocujące pędy.
Ma cienkie, płożące się pędy osiągające do 120 cm długości.
Liście zimozielone, drobne, jasnozielone.
Kwitnie VI-VII.
Owoce średniej wielkości, kuliste, mają około 1,5 cm średnicy i 1,7 cm długości, masa owocu ok. 0,7-0,9 g, pomarańczowoczerwone z ciemnoczerwonym rumieńcem (prawie czarnym u owoców bardzo dojrzałych), skórka błyszcząca, miąższ zwarty. Owoce żurawiny są zbyt kwaśne i cierpkie, aby jeść je na surowo. Świetnie nadają się na wszelkiego rodzaju przetwory.
Owocuje od IX do X. Szypułki owocowe są krótkie i delikatne, co ułatwia zbiór.
Stanowisko półcieniste i słoneczne. Preferuje wilgotne, próchniczne i kwaśne gleby (pH=3,2-4,5).
Podczas upałów należy zadbać by roślina nie wyschła.
Wieloletnia, zimozielona krzewina, dorasta do 0,1-0,2 m wysokości, pokrój płożący. Odmiana ta bardzo szybko rośnie, tworząc silne, bardzo licznie owocujące pędy.
Ma cienkie, płożące się pędy osiągające do 120 cm długości.
Liście zimozielone, drobne, jasnozielone.
Kwitnie VI-VII.
Owoce średniej wielkości, kuliste, mają około 1,5 cm średnicy i 1,7 cm długości, masa owocu ok. 0,7-0,9 g, pomarańczowoczerwone z ciemnoczerwonym rumieńcem (prawie czarnym u owoców bardzo dojrzałych), skórka błyszcząca, miąższ zwarty. Owoce żurawiny są zbyt kwaśne i cierpkie, aby jeść je na surowo. Świetnie nadają się na wszelkiego rodzaju przetwory.
Owocuje od IX do X. Szypułki owocowe są krótkie i delikatne, co ułatwia zbiór.
Stanowisko półcieniste i słoneczne. Preferuje wilgotne, próchniczne i kwaśne gleby (pH=3,2-4,5).
Podczas upałów należy zadbać by roślina nie wyschła.
Odmiana wyselekcjonowana przez Eliasa Howesa w 1843 r.
Krzewinka szybko rośnie, tworzy długie, grube, płożące pędy.
Liście duże, ciemnozielone.
Jagody średniej wielkości (1,8 cm długości, 1,6 cm średnicy). Masa jagody: 0,9-1,2 g. Skórka błyszcząca, czerwona, a miąższ jędrny. Owoce zawierają najwięcej pektyn, w stosunku do innych odmian żurawiny.
Owoce dojrzewają w październiku, dobrze się przechowują (nabierają ładnej barwy, nawet w podczas przechowywania). Szypułki owoców są delikatne i krótkie, co ułatwia zbiór.
Odmiana plenna. Wytwarza więcej pędów owoconośnych niż rozłogowych.
Odmiana wyselekcjonowana przez Eliasa Howesa w 1843 r.
Krzewinka szybko rośnie, tworzy długie, grube, płożące pędy.
Liście duże, ciemnozielone.
Jagody średniej wielkości (1,8 cm długości, 1,6 cm średnicy). Masa jagody: 0,9-1,2 g. Skórka błyszcząca, czerwona, a miąższ jędrny. Owoce zawierają najwięcej pektyn, w stosunku do innych odmian żurawiny.
Owoce dojrzewają w październiku, dobrze się przechowują (nabierają ładnej barwy, nawet w podczas przechowywania). Szypułki owoców są delikatne i krótkie, co ułatwia zbiór.
Odmiana plenna. Wytwarza więcej pędów owoconośnych niż rozłogowych.
Odmiana odnaleziona przez T.H. McFarlina w 1874 r. i nazwana jego nazwiskiem.
Krzewy tej odmiany rosną wolno, tworząc zwarte pędy z krótkimi pędami owoconośnymi.
Liście średniej wielkości, jasnozielone.
Owoce duże (2,7 cm długości, 2,4 cm średnicy i masie 1,4-1,9 g) wydłużone i dość nieregularne. Skórka ciemnoczerwona, błyszcząca, z silnym nalotem woskowym. Miąższ kruchy i zwarty, dobrej jakości przetwórczej.
Krzyżówka odmian ‘Prolific’ x ‘McFarlin’ otrzymana przez H.B. Baina w 1930 r.
Silnie rosnąca krzewinka. Dorasta do 10-15 cm wysokości, ale pędy osiągają nawet do 1,8 m długości.
Liście średniej wielkości, skórzaste, ciemnozielone, zimotrwałe.
Kwiaty zawiązują się w VII-VIII, ale zakwitają dopiero w VI następnego roku.
Owoce owalne, duże (1,9 cm długości, 1,6 cm średnicy oraz masie 1,4-1,6 g), kwaskowate w smaku, bardzo aromatyczne. Skórka purpurowoczerwona z żółtym odcieniem przy szypułce, pokryta woskowym nalotem. Nie nadają się do spożycia na surowo, natomiast są doskonałe na wszelkiego rodzaju przetwory: na soki, dżemy i susz.
Odmiana bardzo plenna.
Owoce dojrzewają w październiku, dobrze się przechowują.
Owce zawierają wiele cennych witamin, kwasów organicznych oraz związków takich jak: antocyjany, karotenoidy, garbniki, pektyny i polifenole,dlatego wykazują działanie lecznicze i wzmacniające organizm człowieka.
Preferuje gleby kwaśne i stale wilgotne (gdyż korzenią się płytko – do 25 cm), najlepiej udaje się na glebach torfowych i próchniczych.
W Polskich warunkach klimatycznych zimuje dość dobrze.
Krzyżówka odmian ‘Prolific’ x ‘McFarlin’ otrzymana przez H.B. Baina w 1930 r.
Silnie rosnąca krzewinka. Dorasta do 10-15 cm wysokości, ale pędy osiągają nawet do 1,8 m długości.
Liście średniej wielkości, skórzaste, ciemnozielone, zimotrwałe.
Kwiaty zawiązują się w VII-VIII, ale zakwitają dopiero w VI następnego roku.
Owoce owalne, duże (1,9 cm długości, 1,6 cm średnicy oraz masie 1,4-1,6 g), kwaskowate w smaku, bardzo aromatyczne. Skórka purpurowoczerwona z żółtym odcieniem przy szypułce, pokryta woskowym nalotem. Nie nadają się do spożycia na surowo, natomiast są doskonałe na wszelkiego rodzaju przetwory: na soki, dżemy i susz.
Odmiana bardzo plenna.
Owoce dojrzewają w październiku, dobrze się przechowują.
Owce zawierają wiele cennych witamin, kwasów organicznych oraz związków takich jak: antocyjany, karotenoidy, garbniki, pektyny i polifenole,dlatego wykazują działanie lecznicze i wzmacniające organizm człowieka.
Preferuje gleby kwaśne i stale wilgotne (gdyż korzenią się płytko – do 25 cm), najlepiej udaje się na glebach torfowych i próchniczych.
W Polskich warunkach klimatycznych zimuje dość dobrze.
Pędy dorastają do około 180 cm długości, płożą się i ukorzeniają.
Liście owalne, błyszczące, zimozielone. W okresie jesiennym liście ciemnieją, nabierając brunatnobrązowej barwy.
Kwiaty pojedyncze, różowe, pojawiają się na początku VI.
Owoce są duże (1,3 g), eliptyczne (długości 2,2 cm i średnicy 1,4 cm), intensywnie czerwone, barwa skórki przechodzi w prawie czarną, miąższ twardy. Dobrze się przechowują.
Bardzo plenna odmiana. Owoce dojrzewają w końcu września.
Stanowisko słoneczne, półcieniste. Gleba piaszczysta, przeciętna – ogrodowa, próchniczna, stale wilgotna.
Pędy dorastają do około 180 cm długości, płożą się i ukorzeniają.
Liście owalne, błyszczące, zimozielone. W okresie jesiennym liście ciemnieją, nabierając brunatnobrązowej barwy.
Kwiaty pojedyncze, różowe, pojawiają się na początku VI.
Owoce są duże (1,3 g), eliptyczne (długości 2,2 cm i średnicy 1,4 cm), intensywnie czerwone, barwa skórki przechodzi w prawie czarną, miąższ twardy. Dobrze się przechowują.
Bardzo plenna odmiana. Owoce dojrzewają w końcu września.
Stanowisko słoneczne, półcieniste. Gleba piaszczysta, przeciętna – ogrodowa, próchniczna, stale wilgotna.