Drzewo o jadalnych owocach.
Dorasta do 15 m wysokości.
Kora brunatnoczerwonawa lub zielonkawoszara.
Liście jajowate, bardzo zmienne, niepodzielone lub różnie wcinane, do 18 cm długości. Miękkie, delikatne. Od góry lekko błyszczące, od dołu matowe, prawie nagie lub z włoskami na większych nerwach.
Kwiaty niepozorne, rozdzielnopłciowe, ale występujące na tym samym drzewie (roślina jednopienna). Kwiaty męskie zebrane w jasnożółtych kotkach, kwiaty żeńskie główkowate wzniesione, z 1 słupkiem. Mało dekoracyjne.
Owoce morwy są jadalne, podobne do owocu jeżyny, koloru białego lub różowawego, o długości ok. 2 cm, bardzo słodkie, nieco mdłe. Dojrzewają pod koniec lipca i szybko opadają. Doskonale nadają się na soki, nalewki i likiery czy dżemy.
Niewymagająca w stosunku do gleby.
W ziołolecznictwie wykorzystuje się liście morwy białej do obniżenia wysokiego ciśnienia krwi i poziomu cholesterolu. Liście charakteryzują się wysoką zawartością związków przeciwutleniających, wykazują działanie przeciwgorączkowe i moczopędne, ekstrakty z kory i korzenia morwy, chronią wątrobę i nerki.
Nie jest w pełni mrozoodporna, podczas większych mrozów końce pędów mogą przemarzać, jednak na wiosnę szybko się regenerują.
